szpic miniaturowy
Te małe puszyste pieski nie imponują może wielkością, za to zdecydowanie zdumiewają przyjaznością, pewnością siebie i energią. Nic więc dziwnego, że coraz więcej czworonogów tej odmiany szpica podbija serca i domy licznych miłośników psów. Jaki jest szpic miniaturowy?
Wygląd
Musza waga z toną futra
Nazwa mówi sama za siebie – przy wysokości w kłębie od 18 do 22 cm ten szpic siłą rzeczy wygląda jak miniaturka. Szpic miniaturowy waży maksymalnie 3,5 kg, a więc jest lżejszy od większości kotów. Gęsta, długa sierść sprawia, że piesek wygląda na większego niż jest w rzeczywistości. Sierść u rasy Pomeranian wyróżnia się gęstym podszerstkiem i może mieć umaszczenie: białe, piaskowe, czarne, kremowe lub mieszankę tych kolorów. Kryza przypominająca lwią grzywę obramowuje głowę z czujnymi oczkami i kufą przypominającym lisią mordkę.
Miniaturowa wersja szpica
Szpic miniaturowy nie jest niezależną rasą, lecz stanowi miniaturową odmianę szpica niemieckiego. O ile szpic jako taki należy do bardzo starych ras, o tyle hodowla szpiców miniaturowych zyskała na popularności dopiero w ostatnich dziesięcioleciach. Ponieważ pierwsze mniejsze szpice ujrzały światło dzienne około 200 lat temu w niemieckiej prowincji Pommern, wariant rasy nazywany jest po angielsku Pomeranian, a po francusku Loulou de Poméranie. Przez długi czas to Wielka Brytania koncentrowała się na hodowli Pomeranianów, jednak od lat 70. ubiegłego wieku ponownie nasiliły się starania hodowlane w kraju pochodzenia rasy, czyli w Niemczech. Hodowla tych uroczych kłębków sierści spotkała się jednak również z krytykom, ponieważ miniaturowe szpice są bardziej podatne na niektóre choroby niż ich więksi krewni. Szpice miniaturowe są mimo to nadal popularne, głównie w USA i Wielkiej Brytanii, gdzie są znane jako „Kings of Toys” (ang. królowie zabawek).
Charakter
Radość i pewność siebie
Szpic miniaturowy to pies naprawdę małych rozmiarów, jednak zdaje się o tym wcale nie wiedzieć. Zwykle emanuje wielką pewnością siebie, czasem nawet bywa arogancki – często także w stosunku do znacznie większych psów. Jest jednak zwykle czujny, ale nie agresywny, za to przyjaźnie nastawiony do ludzi i zwierząt. Doskonale nadaje się do trzymania w grupie, choć zawsze pozostaje w bliskim związku z opiekunem, któremu najchętniej wszędzie towarzyszy. Przez większość czasu jest w dobrym humorze i zawsze gotowy do zabawy. Jako dobry stróż szczeka zaskakująco głośno jak na swoje rozmiary, gdy ktoś obcy zbliża się do jego terytorium. Nawet radości czy przywitaniom może towarzyszyć szczekanie, dlatego ani opiekunowie, ani ich sąsiedzi nie powinni zbyt poważnie do szczekania Pomeraniana podchodzić. Z kolei instynkt łowiecki u tego szpica jest prawie lub w ogóle nieobecny.
Wychowanie szpica miniaturowego
Najlepiej jak najwcześniej przyuczyć szpica miniaturowego do pozostawania samemu przez kilka godzin, w przeciwnym razie będzie to trudniejsze, gdy pies dorośnie. Chociaż nie należy zostawiać szpica miniaturowego samego na dłużej niż to konieczne, zawsze zdarzają się sytuacje – od wizyty u lekarza po wyjście na dłuższe zakupy – kiedy pies musi pozostać w domu, co jest zawsze trudne dla tej rasy. Przyzwyczajaj go do innych zwierząt i psów już za szczeniaka – najlepiej uczęszczaj z nim na sesje zabaw dla szczeniąt w pobliskich szkołach dla psów. Już na wczesnym etapie rozwoju należy przeciwdziałać zbyt pewnej siebie postawie szpiców miniaturowych w stosunku do innych czworonogów poprzez intensywną socjalizację i dużo kontrolowanego kontaktu z innymi psami. Zasadniczo Pomeraniany uczą się szybko i chętnie.
Maluszek o wielu zainteresowaniach
Mimo swoich niewielkich rozmiarów szpic miniaturowy nie jest wyłącznie kanapowcem – bardzo lubi długie spacery w umiarkowanym tempie, chociaż przy złej pogodzie zadowoli się zdecydowanie krótkim spacerkiem. Szpic miniaturowy uwielbia uczyć się nowych sztuczek i otrzymywać za to pochwały i nagrody. Trening z klikerem to świetna zabawa dla większości szpiców, a także ich opiekunów. Zabawy z piłką lub Agility dostosowane do wielkości pieska również mogą przynieść mu wiele radości – po prostu wypróbujcie, co wam odpowiada i co jakiś czas próbujcie czegoś nowego. Przy odpowiednim przeszkoleniu możliwe jest nawet wykorzystanie tego wesołego, puchatego czworonoga jako psa terapeutycznego.
Pożywienie dla szpica miniaturowego
Małe, ale pełnowartościowe posiłki
U tej drobnej rasy w żadnym wypadku nie można doprowadzić do wystąpienia nadwagi. Szpic miniaturowy może sobie poradzić, spożywając bardzo małą ilość pokarmu, ale powinien on być wysokiej jakości. Należy zwrócić uwagę zwłaszcza na wysoką zawartość mięsa w karmie – niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na karmę mokrą czy suchą – mięso powinno znajdować się na szczycie listy składników. Lepiej unikać karm zawierających zboża. Oczywiście, można również stosować na przemian karmę mokrą i suchą, aby czworonóg mógł korzystać z zalet obu rodzajów karm. Mokra karma często lepiej smakuje psom, a ponadto zawiera dużo wilgoci i mniej kalorii, dzięki czemu pies może mieć jej więcej w misce. W przypadku podawania suchej karmy należy upewnić się, pies przyjmuje wystarczająco dużo wody. Wybierz suchą karmę dla małych ras, ponieważ w przypadku karm suchych rozmiar krokietów jest optymalnie dostosowany do małej szczęki zwierzęcia. Informacje o dziennych racjach żywnościowych podane przez producenta mogą być wskazówką, ale zapotrzebowanie na kalorie zależy w dużej mierze od budowy ciała, poziomu aktywności fizycznej oraz wieku i kondycji zdrowotnej Twojego zwierzaka. Zawsze po posiłku pozwól swojemu czworonożnemu przyjacielowi odpocząć lub uciąć sobie krótką drzemkę. Dorosłemu psu wystarczy podawać posiłek raz lub dwa razy dziennie, szczenięciu częściej. Nie przesadzaj z przysmakami i pamiętaj, że dodatkowe 500 g na wadze u tego szpica odpowiada ponad 10 procentom jego całkowitej masy ciała!
Zdrowie
Niestety, skrajności w tworzeniu rasy zawsze niosą ze sobą większą podatność na niektóre choroby – szpic miniaturowy nie jest tu wyjątkiem i dlatego jest mniej wytrzymały niż jego więksi krewni. Jest podatny na lateralizację rzepek, problemy z oddychaniem z powodu tzw. zapadnięcia tchawicy oraz choroby serca. Ważne jest, aby kupować szczenięta tylko tam, gdzie hodowca przywiązuje dużą wagę do zdrowia i konsekwentnie wycofuje chore zwierzęta z rozrodu. Przy masie ciała około 3 kg te futrzaste czworonogi potrzebują bardzo mało pożywienia, choć niektórzy właściciele zdają się o tym zapominać – za wszelką cenę należy jednak unikać doprowadzenia do nadwagi u szpiców miniaturowych. Pomeraniany są poza tym wrażliwe na upały – latem pamiętaj, aby Twój czworonóg miał zawsze dostępne zacienione miejsce, a dłuższe spacery przekładaj na chłodniejsze pory dnia. Mimo tych ograniczeń szpic miniaturowy może osiągnąć wiek od 12 do 16 lat.
Pielęgnacja
Sierść miniaturki szpica wymaga regularnego szczotkowania. Najlepiej zaplanować na dwa dni w tygodniu sesje pielęgnacyjne, podczas których dokładnie i równomiernie wyszczotkujesz jego pluszową sierść. Do pielęgnacji oczu i uszu istnieją specjalne środki czyszczące dostępne w sklepach zoologicznych. Niektórzy opiekunowie psów regularnie myją zęby swoich pupili, używając specjalnej pasty do zębów dla psów i szczoteczki do zębów dla psów. Jeśli przyzwyczaisz szczeniaka do takiej pielęgnacji, możesz dzięki niej skutecznie zapobiegać powstawaniu kamienia nazębnego. Alternatywnie lub uzupełniająco zaleca się podawanie szpicom przysmaków dentystycznych dla małych psów.
Czy szpic miniaturowy to rasa dla mnie?
Te czułe pieski uwielbiają być z wszędzie ze swoim człowiekiem, więc nie powinny pozostawać długo same. Ponieważ są bardzo żywiołowe, ale potrafią się wyładować podczas zabawy i nie wymagają kilometrowych spacerów w wietrzną pogodę, nadają się zarówno dla osób starszych, jak i pracujących, które mogą zabrać psa ze sobą do biura. Rodziny z małymi dziećmi powinny mieć na uwadze fakt, że mały pies powinien zawsze mieć możliwość wycofania się – przytłoczony pies może ugryźć. Szpic miniaturowy lepiej nadaje się do rodzin ze starszymi dziećmi, które są wyrozumiałe i wyczulone na jego małe rozmiary i dobrze bawić się będą, na przykład ucząc go sztuczek, niekoniecznie bez przerwy głaskając. Nowicjusze w wychowywaniu psów mogą poradzić sobie ze szpicem miniaturowym, jeśli jednak nie zlekceważą czasu potrzebnego na zabawę i pielęgnację. Te małe wesołe stworzenia mogą być trzymane w mieście, ponieważ szybko przystosowują się do każdego otoczenia – najważniejsze, aby ich opiekun spędzał z nimi dużo czasu.
Szpic miniaturowy jest idealnym towarzyszem podróży i ze względu na jego duże przywiązanie do opiekuna nie należy oddawać go w obce ręce, jadąc na wakacje. Dzięki swoim rozmiarom jest łatwy do przetransportowania niemal wszędzie, może być nawet zabrany do kabiny samolotu w odpowiednim transporterze.
Zanim kupisz Pomeraniana, pamiętaj, że wiąże się to z podjęciem za niego odpowiedzialności na kilkanaście następnych lat, a zajmowanie się nim będzie zajmowało Ci sporo czasu każdego dnia. Oprócz ceny zakupu szczeniaka i podstawowego wyposażenia (miski, obroża, szelki, smycz, zabawki, koce, kosze, przybory do pielęgnacji i akcesoria transportowe), dochodzą regularne wydatki na podatek od posiadania psa i rutynowe kontrole u weterynarza. W przypadku choroby mogą one niestety znacznie wzrosnąć.
Gdzie znaleźć wymarzonego szpica miniaturowego?
Jeśli marzysz o psie rasy szpic miniaturowy, udaj się na poszukiwanie hodowcy zrzeszonego w klubie podlegającemu FCI. Doświadczeni, profesjonalni hodowcy wykorzystują swoją wiedzę i liczne badania, aby upewnić się, że tylko zdrowe zwierzęta dopuszczane są do rozrodu, a także dbają o optymalne warunki życia rodziców i ich potomstwa, socjalizują zwierzaki i zapewniają im komfort. Jednym z głównych celów hodowlanych odpowiedzialnych hodowców jest zapewnienie stabilności charakteru piesków. Jeśli nawiązałeś kontakt z hodowcą szpiców miniaturowych i rozważasz zakup szczeniaka, będziesz miał możliwość odwiedzenia hodowcy w jego domu. Hodowca z pewnością chętnie odpowie na wszelkie pytania dotyczące hodowli i udzieli informacji na temat opieki zdrowotnej nad pieskami. Zwróć również uwagę na rodziców, którzy powinni sprawiać zdrowe i zrównoważone wrażenie. Twój nowy współlokator wprowadzi się do Ciebie najwcześniej w wieku ośmiu tygodni. Czworonóg, zaczipowany i odrobaczony, powinien posiadać oprócz rodowodu także świadectwo szczepień.
Jeśli starszy szpic miniaturowy jest dla Ciebie alternatywą, możesz zacząć poszukiwania pieska w Internecie. Oprócz klubów hodowlanych często pieski do adopcji znaleźć możesz poprzez organizacje zajmujące się pomocą szpicom.